Je leest het goed: ruim 100 documentaires die in het verleden op het IDFA te zien zijn geweest kun je gratis online bekijken. Een aantal films wordt aangeboden via Pay Per View; je betaalt per film 3,99 dollar (wat deze documentaires dan anders maakt, wordt niet helemaal duidelijk).

Ik klikte door het aanbod en zag drie documentaires voorbijkomen die ik zéker wil zien:

Een Venezolaanse harpist, een violist uit Sarajevo, een Argentijnse pianist, een Malinese zangeres en een Roemeense citarspeler zijn de uiteenlopende hoofdpersonen in Honigmann’s melancholieke portret van mensen die in hun levensonderhoud voorzien door in de gangen van de Parijse metro te musiceren. Ze wonen in piepkleine ‘chambres de bonne’ onder de daken van de Parijse huizen of in veel te dure, maar armoedige hotelkamers. Langzaamaan komt er meer structuur in hun muzikale activiteiten. Bekijk de documentaire.

In 1961 verbrak Albanië de banden met de Sovjet-Unie, waar de communistische dictator Enver Hoxha van vervreemd was geraakt nadat vijf jaar eerder de nieuwe Sovjetleider Nikita Chroesjtsjov het destalinisatieproces inzette. De scheiding van Albanië met vadertje Rusland leidde onmiddellijk tot verscheuring in de talloze huwelijken van Albanese burgers met buitenlandse geliefden. Slachtoffers halen in Albanië, Polen of Rusland herinneringen aan hun gebroken huwelijk op. Bekijk de documentaire. 

De oorlog mag al jaren afgelopen zijn, Mostar, een stad in Bosnië-Herzegovina, is nog altijd verdeeld. Etnische conflicten worden levend gehouden in deze stad, ook al kunnen de jongsten zich niets meer van de oorlog herinneren. Mensud Durakovic probeert als jeugdvoetbaltrainer weer eenheid te brengen in zijn gespleten stad. Bekijk de documentaire.

* De 26e editie van IDFA vindt plaats van 20 november t/m 1 december. Houd de website in de gaten voor het laatste nieuws omtrent het documentairefestival, maar noteer 7 november alvast in je agenda: dan verschijnt het festivalprogramma op de website, in de app en als bijlage bij de Volkskrant.