Grappig: in de zomer, en met name in september, zijn relatief veel meer Amerikanen geboren. Deze infographic is toegepast op de Verenigde Staten, maar ik vermoed dat er gelijkenissen zijn met andere landen die ook in het begin van het jaar de winter en kou trotseren…
Blinde typecursus in Parijs, tussen 1940 en 1950, via Retronaut.
Weekend!
Ja hoor, daar is ie! De trailer van Anchorman II.
Russell Brand heeft het gehad met het huidige politieke en economische systeem. Maar wat dan? Hier lees je het volledige transcript.
De afgelopen week werden er seksistische kantoorervaringen gedeeld op Twitter met vermelding van #workplacesexism. Het resultaat is stuitend.
Soortgelijke categorie: fotograaf maakte foto’s van mannen nadat ze haar nafloten.
Vorige week een verhaal over Rusland, deze week over China; de New York Times plaatst weer een prachtig ‘multimediaal’ artikel.
Zo moeilijk is het niet om een muziekrecensie te schrijven: de Pitchfork Review Generator.
Heel inspirerend: het verhaal van een vader die zijn 7-jarige zoon lesjes bijbrengt over geld en ondernemen.
Leestip: Mike Tyson over zijn vroege jeugd, een voorpublicatie van zijn biografie.
Dezelfde jurk aan als je collega? Dit blog ‘viert’ dat gênante moment met foto’s van zogenaamde modetweelingen.
Welke albums werden er afgelopen week uitgebracht? New Album Streams zocht het voor je uit.
De maan als nachtlampje, yes please.
Een tijdje geleden las ik op Twitter over de cursus ‘The Future of Storytelling’. Dát klonk interessant, dus klikte ik op de bijbehorende link. Of ik geïnteresseerd ben in de mechanismen van formats van recente fictie? Of ik wil weten hoe verhalen worden verteld? Of ik wil analyseren, begrijpen, contextualiseren en zelf verhalen en narratieven wil creëren? Ja, ja, ja en ja. Binnen een paar minuten had ik me ook ingeschreven, want naast de aantrekkelijke inhoud van deze cursus, volg je ‘m online, bepaal je zelf hoeveel (of hoe weinig) je ‘meedoet’ en, ook best aardig, is ie helemaal gratis.
Morgen staat het eerste videocollege online, waarna er acht weken lang creatieve opgaves, quizjes en meer videocolleges beschikbaar zullen worden gesteld door Prof. Winfried Gerling, Prof. Constanze Langer, MA Christina Maria Schollerer, en Julian van Dieken. Je bepaalt zelf hoeveel betrokkenheid je toont, maar het motto luidt evengoed: the more you engage yourself, the more you gain.
iversity is hét leidende platform in Europa voor ‘Massive Open Online Courses (MOOCs)’, kortgezegd online cursussen voor iedereen die toegang heeft tot het internet, in samenwerking met de beste professoren over de hele wereld. ‘The Future of Storytelling’ is maar een van de vele cursussen die je kunt volgen; meer weten over het politieke apparaat? Political Philosophy: An Introduction begint komende zondag. Een reis maken door hedendaags design via 101 oefeningen? Schrijf je in voor Design 101 (Design Basics), dat maandag de 28e van start gaat. Sommige cursussen lopen inmiddels al een week, maar lijk je nog gerust bij aan te kunnen schuiven (zoals Contemporary Architecture en Dark Matter in Galaxies: The Last Mystery bijvoorbeeld).
Als het kon, zou ik alles volgen.
De feiten op een rij:
* Met 115.000 studenten heeft iversity.org meer studenten dan Stanford University, Freie Universität Berlin en de Universiteiten van Oxford en Cambridge gecombineerd.
* Voor de cursus ‘The Future of Storytelling’ hebben zich al 45.000 (!) cursisten aangemeld. (En er is nog zat ‘plek’).
* Bij sommige cursussen kunnen studenten die nog een opleiding volgen punten verdienen, in overeenstemming met het European Credit Transfer and Accumulation System (ECTS).
Macedonië is een gastvrij, tegenstrijdig, hartelijk, bijzonder veelzijdig en ingewikkeld land. Maar het is vooral een land met veel ongerepte natuur. En omringd door bergen en bossen maak je daar op dit moment de mooiste foto’s.
Ik bezoek Ohrid, een aan het Ohridmeer gelegen plaatsje in Macedonië, elke zomer sinds mijn geboorte – mijn grootouders komen er vandaan. En hoewel ik er inmiddels dus al bijna dertig keer ben geweest, zijn de keren dat ik er in de herfst was op één hand te tellen. Heel jammer, want dit seizoen doet zúlke prachtige dingen met de Macedonische bergen. Zoals ook met nationaal park Pelister, in het zuiden van het land.
Wat? Het blog Brain Pickings, dat zichzelf als volgt omschrijft:
Brain Pickings is a human-powered discovery engine for interestingness, a subjective lens on what matters in the world and why, bringing you things you didn’t know you were interested in — until you are.
Nogal een statement, ware het niet dat oprichter Maria Popova dit dagelijks waarmaakt. Zij is dé online curator achter Brain Pickings die blogt over alles wat je altijd wilde weten. Van wetenschap tot kunst, van literatuur tot natuurkunde en alles daartussenin: Maria schrijft en linkt en verwijst naar datgene waarvan zij denkt dat jij het wil weten (en dat wil je). En ze doet dat dus al zeven jaar met succes. Hieronder beschrijft ze hoe ze ooit begon:
On October 23, 2006, I sent a short email to a few friends at work — one of the four jobs I held while paying my way through college — with the subject line “brain pickings,” announcing my intention to start a weekly digest featuring five stimulating things to learn about each week, from a breakthrough in neuroscience to a timeless piece of poetry. “It should take no more than 4 minutes (hopefully much less) to read,” I promised. This was the inception of Brain Pickings.
In haar jubileumpost geeft ze nog eens zeven inzichten die ze heeft geleerd in de zeven jaar dat ze haar bevindingen via Brain Pickings deelt. Met daaronder een lijstje favoriete stukken van haar eigen site (ook weer zeven). Lees het hier.
In een interview met The Guardian uit 2012 pleit Popova voor meer offline zoektochten, als tegengif voor de wijdverbreide gedachte dat als het niet gegoogled kan worden, het niet bestaat.
If something interests me and is both timeless and timely, I write about it. Much of what is published online is content designed to be dead within hours, so I find most of my material offline. I gravitate more and more towards historical things that are somewhat obscure and yet timely in their sensibility and message. We really need an antidote to this culture of “if it’s not Google-able, it doesn’t exist”. There’s a wealth of knowledge and inspiration offline, ideas still very relevant and interesting.
Wil je Brain Pickings ook volgen? Schrijf je in voor de nieuwsbrief of volg Maria’s blog via Twitter: @brainpicker.
Vandaag las ik een artikel op GeenStijl over borstvoeding geven in openbare ruimtes. Die begon met de volgende alinea:
Hoppa. GeenStijl en boobies houden van elkaar. Maar er zijn grenzen. Geschifte baarmoederterroristen die een baby meenemen naar een restaurant zouden sowieso verplicht moeten worden om de rest van hun leven te dineren in een pannenkoekenrestaurant bomvol ADHDkinderen met ieder drie liter fristi achter de kiezen. Maar als zo’n kol dan ook nog midden in de toko het jankende jong aan haar tiet gaat hangen, NEE GA WEG.
Het specifieke onderwerp greep me aan; het liet me terugdenken aan een artikel dat ik afgelopen zomer gefascineerd las. Een blogpost eigenlijk, van de New Yorkse schrijfster/blogger Joanna Goddard, die onlangs op haar goedgelezen lifestyle-blog A Cup Of Jo een geweldige serie startte: Motherhood Around The World.
Joseph Nicéphore Niépce maakte in 1826 of 1827 met zijn camera obscura deze foto van het uitzicht uit zijn raam. De foto wordt al jaren gedeeld met het bijschrift dat het de eerste foto ooit zou zijn. Dat is niet helemaal zeker; sommige bronnen beweerden in 2002 dat er nog een oudere foto van hem bestaat, uit 1825. Laten we in ieder geval nog iets toevoegen aan dat bijschrift: de eerste foto ooit …die bewaard is gebleven.
1. De titel van zijn vermeende eerste foto luidt: La cour du domaine du Gras – oftewel, Uitzicht vanuit het raam in Le Gras. Le Gras verwijst naar zijn familielandgoed, in de gemeente Saint-Loup-de-Varennes, Frankrijk.
2. Joseph Nicéphore Niépce experimenteerde in 1793 al met fotografie en zocht rond 1822 een manier om datgene wat hij had gefotografeerd – want zover was hij al – niet te laten verbleken. Hij ontdekte dat de op aardolie gebaseerde vloeistof bitumen (ook wel Syrisch asfalt genoemd) na lange belichting niet oplosbaar is. Het proces noemde hij uiteindelijk heliografie, dat ook wel ‘schrijven met de zon’ werd genoemd. Dat kan alleen met stilstaande onderwerpen en gebouwen; de belichtingstijd lag ergens tussen de 8 en 20 uur (en daar wordt nog steeds ‘discussie’ over gevoerd).
3. Zijn andere uitvindingen zijn even spraakmakend: de vélocipède, de voorloper op de fiets en de Pyréolophore, de eerste motor met een interne ontsteking. Bedacht met zijn broer Claude.
4. De foto inspireerde filmmaker Victor Kossakovsky tot het maken van een documentaire: Tishe!
5. Op 5 juli 1833 stierf Nicéphore Niépce plotseling, zonder dat zijn uitvindingen officieel waren erkend.
Meer weten? Bezoek de webexpositie van het Harry Ransom Center van de Universiteit van Texas.
Er schuilt een groot fotograaf in de 14-jarige Zev uit Amerika. Kijkend naar zijn surrealistische zelfportretten – die hij samen met zijn zus Nellie (17) maakte – is het niet meteen duidelijk hoe hij de beelden heeft gemanipuleerd. Als je je nieuwsgierigheid net als ik écht niet kan bedwingen kan je op zijn blog zien hoe secuur hij te werk gaat. Hieronder zie je bijvoorbeeld hoe hij zijn portret ‘Fly’ opzette:
To shoot the person (me), I tried to match the lighting/background as close as possible, as it will make it easier to cut out in post, and make a cleaner final picture. Sadly there was nothing to hang from in the middle of the field, (no way!) so me and bub (my brother) rigged up a rotting old ladder contraption. It certainly doesn’t meet code, and it wasent even quite tall enough, so I had to do two pictures, one for my legs and one for my upper body.
– Zev
Over 14-jarige fotografen gesproken: de Indiase Udayan Rao Pawar heeft een paar dagen geleden de 2013 Wildlife Photographer of the Year competitie gewonnen met deze fascinerende foto van Indiase gavialen (de gaviaal is een krokodilachtige, voor het geval je dat nog niet zag).
Een beetje kaartfetishist wordt heel blij van een site als Mapping London. Ook als diegene nog nooit in Londen is geweest, zoals ondergetekende.
London French style, door Camilla Charnock.
The second most popular primary-spoken language in each area, door Neal Hudson.
The Tube is er niks bij; Londens fietsnetwerk prachtig visueel in kaart gebracht,
door Cycle Lifestyle.
Londen ontleed, door Nicole Mollett.
Handgetekende zeefdruk, door David Ryan Robinson.
Tweets in London, door Oliver ‘Ollie’ O’Brien en Steven Gray.
En zoveel meer:
1. Huisvestingsproblematiek, door Oliver O’Brien.
2. In de voetsporen van… Jack the Ripper, door Martin Zaltz-Austwick en Stephan Hugel.
3. Een idyllische kaart van London: veel groen, weinig wegen en beton, door Greentraveller.
4. London’s Roman roads, (gescand) door Bibliographics.
5. De reis naar werk, door Duncan Smith van UCL CAS
6. Gewelddadige criminele plekken, door Matt Ashby van het UCL SECReT (Security and Crime Science) lab.
Afbeelding bovenaan: The London Thames door David Fathers.
Volg het blog ook via Twitter: @MapLondon.
via Perfect Alles.
