Heel tof: New York in de sneeuw. (Foto: Travis Price – via @pvdp)

…en 13 andere linkjes die je de afgelopen week miste:

“The late 30s are the sweet spot for strokes of genius.” Kortom: als het klopt dat je pas ergens achter in de dertig piekt, dan heb ik nog even. PFIEUW.

Het ergste aan werkloos zijn is het wantrouwen – treffend betoog in Trouw.

De avocado had er helemaal niet meer moeten zijn. Maar is er (gelukkig) nog wel.

“Hoe was jouw dag?” – “Ja, wel oké.” “Nog iets bijzonders gebeurd?” – “Neuh.” Herkenbaar, als je kinderen hebt? Meer uit dagelijkse gesprekjes halen doe je zo.

Toen en nu: baasjes en hun huisdieren.

Goede editor die dit in elkaar flanste: nieuwslezer Brian Williams & vrienden doen ‘Rapper’s Delight’ van The Sugarhill Gang.

Lupita Nyong’o snapt kleding.

Er bestaat niet zoiets als ‘schrijven voor kinderen’. Aldus Tolkien.

Soundboardt mensen, ter ere van Beyoncé’s laatste album.

De soundtrack van Wes Andersons The Grand Budapest Hotel stream je hier. Heerlijk, die onderliggende Oost-Europese klanken.

Echt koud is het deze winter niet, maar opwarmen na een lange wandeling doe ik het liefst met soep. Yummly heeft zo veel recepten waar je uit kan kiezen!

Haha! Thuiswerken valt onder de grootste omerta van de kantoortuin. Met strakke protocollen: ’s ochtends om 8 uur mailen en rond lunchtijd een actielijst sturen met dingen erop waar je niet over gaat. Dat is omdat iedereen wil ‘thuiswerken’, ook de baas. Niemand heeft er belang bij dat het bedrog uitkomt. ‘Thuiswerken’ is heerlijk.

Deze spiegel.

World Press Photo of the Year 2013.

…en 13 andere linkjes die je de afgelopen week miste:

Leestip op De Correspondent: het failliet van de Nederlandse werlozenindustrie.

Ze worden nog steeds gemaakt, mooie magazines. (Persoonlijk favoriet: Kinfolk).

Waarom krijgen slimme mensen gezondere kinderen?

Insecten voor menselijke consumptie, wen alvast maar aan het idee.

A writer is someone who pays attention to the world — a writer is a professional observer. Susan Sontag over schrijven en het doel van literatuur.

The Writer’s Room: de schrijfkamers van vijf schrijvers die dit jaar een boek uitbrengen.

In CODA kan je tussen maart en juni een tentoonstelling bezoeken over A. den Doolaard – zwerver, schrijver, journalist én Ohrid-gek.

Zeven essentiële boeken over muziek, emotie en het brein (via Brain Pickings).

Ha! ‘Eye Of The Tiger’ op een matrix printer (via @mirificare).

Jimmy Fallon en Jonah Hill. Of Jimmy Fallon en Will Smith. Of met Justin Timberlake.

De leukste #iseefaces in tijden: unexpected ninja turtle.

De Nikes mét power laces uit Back to the Future worden daadwerkelijk nagemaakt.

Het dansje uit Girls s3e7 leren? Dat kan.

Lena Dunhams boek Not That Kind Of Girl komt dit najaar uit. Heel erg benieuwd.

…en 13 andere linkjes die je de afgelopen week miste:

30 seconden-testje voor het brein: ben je meer rechtsbreinig of linksbreinig?

The Great Language Game: raad de taal! (Ik wist vooral welke taal het níet was, maar oké.)

Beroemdheden lezen onaardige tweets over henzelf voor bij Jimmy Kimmel. Hilarisch. (Hier ook.) (En hier.)

Het tweede seizoen van House of Cards wordt vandaag in zijn geheel op Netflix gezet. Ik vind Claire een van de meest interessante personages en daarbij vind ik het erg leuk om te lezen dat Robin Wright voor dit seizoen ook op de regisseursstoel gaat zitten.

Speaking of which… Janneke Vreugdenhil van NRC maakte Freddie’s ribbetjes na, waar Frank Underwood zo gek op is.

Dit is de meest geraadpleegde historische filmdatabase van de wereld (via @EricHennekam).

Niet erg schokkend, maar toch: FOX News en diversiteit.

Henry Thomas die auditie doet voor de rol van Elliot in E.T. Wat een talent.

Deze sunlight pills lijken me wel wat. Alleen al om naar te kijken.

Laten we meisjes geven wat ze écht willen.

En nu we het er toch over hebben: zo kan het voelen om vrouw te zijn.

Dit huis in Chile!

Mooie portretten van bibliotecarissen.

Zo verlaten én mooi zag je het Roemeense platteland en diens bewoners nog nooit. Dat heeft fotojournalist Tamas Dezso mooi gedaan (via @laurenscollee).

…en 13 andere linkjes die je de afgelopen week miste: 

Schaamteloze zelfpromotie, maar alleen omdat ik echt heel trots ben op de zevendelige documentaireserie van de NTR waaraan ik heb mee mogen werken: Na de bevrijding. Vorige week vrijdag werd de eerste aflevering, ‘Thuiskomst’, uitgezonden op Nederland 2 – kijk de aflevering hier terug. Vanavond aflevering twee, ‘De afrekening’!

Amerikaans acteur Philip Seymour Hoffman overleed als gevolg aan een overdosis. Nrc.nl besteedde aandacht aan zijn drie beste rollen, in de films Happiness (1998), Capote (2005) en The Master (2012). Een (pijnlijke) reconstructie van zijn laatste dagen lees je hier.

Journalisten in Sotsji twitteren erop los: aan de hotels waarin ze verblijven mankeert van alles.

Zo ontstond de opstand in Oekraïne – correspondent en Lviv-kenner Michiel Driebergen legt het als gastauteur op De Correspondent haarfijn voor je uit.

Goed stuk in The Guardian over het schaamhaar van de vrouw: “Feminism is about giving women choice, and surely there is no choice more central to the cause than what she does with her vagina. I hope bikini waxes are over in the fashion sense so that women no longer feel they have to get them to appear trendy, but it seems fair enough for them still to exist. So, yes, I declare them Over. But they will always be an option.”

Wat een vrouw: Sharon Jones over kanker, de ziekte waar ze het afgelopen jaar mee te maken kreeg, en haar nieuwe album Give The People What They Want.

Ook het interview met Stevie Nicks deze week in The New York Times is aan te raden. Ik ben erg benieuwd naar de docu In Your Dreams over de totstandkoming van haar gelijknamige album uit 2011.

Het vermeende misbruik van Woody Allen bij zijn geadopteerde dochter Dylan Farrow heeft veel stof doen opwaaien. In dat licht is, wat je er ook van vindt, dit artikel over eerdere aantijgingen jegens Bill Cosby erg interessant.

Een hele generatie Nederlandse kinderen is verpest door gabber. Het is niet anders.

Online de theremin leren bespelen: wow! Lees meer over het bijzondere instrument op muziekblog Nummer van de Dag. 

100 Books to Read in a Lifetime, en natuurlijk zit Le Petit Prince (1943) ertussen.

Enge foto: een bijeenkomst van de Mickey Mouse Club in 1930.

Slimme, slimme toiletjuffrouw. 

Er zijn alweer zoveel nieuwe afleveringen van Comedians In Cars Getting Coffee – ik loop een beetje achter. Perfect tijdens werkontwijkend gedrag.

Afgelopen zondag kon je kijken naar de eerste aflevering van Jelle Brandt Corstius’ nieuwe reisserie De bergen achter Sotsji en die was erg de moeite waard. Kijk hem terug via uitzendinggemist.nl, zolang het kan.

Over Sotsji gesproken, Holland Doc 24 houdt een interessante themaweek: wie is er bang voor homo’s? Afgelopen dinsdag zag ik Out There, het eerste deel van Stephen Fry’s tweedelige documentaire over wereldwijde homohaat. Zéker terugkijken.

Indrukwekkende foto’s van de rellen in Kiev, Oekraïne.

Folkzanger Pete Seeger overleed op 94-jarige leeftijd. Hij was een voorbeeld voor veel grote artiesten, zoals Bruce Springsteen.

Deze terminaal zieke vader laat servetten met een handgeschreven berichtje achter voor zijn dochter, voor in haar lunchtrommel, elke dag één tot aan haar afstuderen (via @heleensittig).

Alle plaatsen waar Tom Waits over zong (via @JeroenHouben).

Voorgoed naar Mars: Wim Dijkshoorn (20) maakt grote kans om de reis der reizen te maken.

Deze donkerblauwe (blauwgroene?) schoenen.

Eén van de grappigste memes op Twitter deze week: D66’er Willem Bos die zichzelf photoshopte op foto’s om betrokken te lijken, waarna heel Twitter hem op de meest bizarre plekken ‘betrokken’ liet zijn.

Niet bakken is altijd makkelijker dan wel bakken. Maar je moet wel van de combinatie pindakaas en chocola houden.

Coolste eend ooit.

Deze boomhut! Of deze.

Het verhaal kennen we inmiddels: John Maloof kocht lukraak een partij negatieven op een veiling, om tot zijn verbazing op het omvangrijke archief van onbekend fotografe Vivian Maier te stuiten. Er is nu ook een documentaire over de vondst van Maloof en de mythe rond deze mysterieuze fotografe gemaakt, waar ik ontzettend benieuwd naar ben. Wie was Vivian Maier?

Wow! Wat een gave manier om de geschiedenis van de popmuziek in kaart te brengen. (Where did jazz go?!)

…en 13 andere linkjes die je de afgelopen week miste: 

Hoeveel vliegtuigen vliegen er op dit moment in het luchtruim? En waar? Je ziet het op deze prachtig vormgegeven interactieve kaart van The Guardian.

Laat je kind spelen. Want spelen in vrijheid is belangrijk om op te groeien tot een gelukkig mens, betoogt evolutiepsycholoog Peter Grey in 360 magazine.

Arthur Japin schreef een open brief aan Mark Rutte: “Beste Mark Rutte, neem mij mee naar Sotsji.” Leestip.

Vrouwenemancipatie ‘af’? Op zo’n stelling kan je alleen maar met humor reageren, zoals Joyce Brekelmans van de Volkskrant deed.

Handige app voor journalisten: Interviewy, om sneller transcripten uit te werken.

Wat deze vrouw met hout doet, is zo ontzettend gaaf. Volg haar ook op Instagram, of bekijk haar eigen website.

“Ik had ooit een baas die klaagde dat het ‘hier wel een catwalk leek’, zo flamboyant liepen de vrouwen rond. Zo zou het natuurlijk overal moeten zijn. Kantoor ís een catwalk, mensen.” Kledingadvies voor vrouwen op kantoor – geef toe dat je het nodig hebt.

Helemáál niet jaloers op alle mensen die nu op wintersport zijn. Instagram staat er weer vol mee.

Waarom worden sommige mensen misselijk in de auto?

Zingen én tegelijk gephotoshopt worden, dat doe je zo (via @TefkevanDijk).

Chick lit? Hate the term. Love the genre. “As a woman – as a person – discovering what I love to do, feeling empowered to do it and falling in love have been pretty seismic events in my life, ones I can identify with far more than discovering a murdered body in a disused car park.” 

Ken je dat verlangen, dat je iets tekent en dat je zou willen dat het gelijk ’tot leven’ kwam? Dat heb ik met deze fietstekeningen van Marion Täschler. Doe mij die eerste maar.

Deze tas. Zucht.

Afgelopen weekend was ik in het zonnige Paris, op bezoek bij amie G. De foto die ik maakte in Jardins des Tuileries verbeeldt zo’n beetje mijn hele gemoedstoestand tijdens deze trip: vogelvrij, op zoek naar lekkere koffie en good food. Dat laatste zat wel goed: we bezochten onze vaste koffie-adresjes Télescope (in de buurt van het Louvre) en La Caféothèque (hier), en brunchten zondag bij Le Saint-Régis, een heerlijk authentieke brasserie achter de Notre-Dame.

Foto: Télescope.

Café et “banana bread”.

Foto: La Caféothèque.

Koffie met bonen uit Guatemala.

Foto: Le Saint-Régis.

Oeufs bénedict, what else.

Ook bezochten we Maison Européenne de la Photographie voor de fototentoonstelling “Small Stories” van filmmaker David Lynch. De serie was interessant, met hier en daar vooral esthetische uitschieters, maar echt onder de indruk waren we niet…

Gelukkig waren er in het gebouw meer tentoonstellingen te bewonderen, zodat we alsnog met een verzadigd gevoel naar buiten liepen. Vervolgens liepen we door Le Marais, vaste prik op zondag eigenlijk, omdat de rijen voor alle falafelzaken en de geopende boetiekjes daar nu eenmaal nooit vervelen. De laatste foto is van een dienblad dat ik niet kocht, tot mijn spijt.

À  la prochaine, Paris.

Prachtig deze foto’s, van boven genomen. Blijkt een haven er toch heel kleurrijk en vrolijk uit te kunnen zien (via @justinkoornneef).

…en 13 andere linkjes die je de afgelopen week miste: 

52 plekken waar je volgens The New York Times naartoe moet dit jaar. Guess what? Rotterdam staat ertussen, met name om diens ‘first class architecture’.

Voor W.F. Hermans-fans: een reconstructie van Nooit meer slapen door Das Mag. 

Even een avondje uit met vriendinnen, in de karaokebar. En dat je dan bezoek krijgt van de mensen in de kamer naast je: Beyoncé, Kelly Rowland, Michelle Williams én Jay-Z.

Inspirerend filmpje: Bri Emery over haar succesvolle designblog Designlovefest en alle gave opdrachten en projecten die daarop volgden.

Zo lief: deze vader maakt elke dag tekeningen op de boterhamzakjes van zijn kinderen, zodat ze weten dat hij op zijn werk aan ze denkt.

Het nieuwe serieseizoen begint bijna. Wat is het aanbod? (Girls en House of Cards ga ik sowieso kijken – benieuwd ben ik naar True Detective en Broad City). Hier lees je trouwens een erg uitgebreid overzicht van alle series en films van afgelopen jaar en welke volgens de schrijver (Olaf) wel of niet de moeite waard waren.

Hoe grappig waren Amy Poehler en Tina Fey tijdens de Golden Globes? Heel. Grappig. De leukste: “And now, like a supermodel’s vagina, let’s all give a warm welcome to Leonardo DiCaprio.” Emma Thompson was ook hilarisch, en deze jurk van Cate Blanchett geweldig. Maar dat spreekt voor zich.

15 handige tips voor kleinbehuisden.

Ontroerend verhaal: de 20-jarige Johnny stond op het punt om van een brug af te springen toen een voorbijganger, ‘Mike’, hem overtuigde dat niet te doen. Zes jaar later is Johnny weer gelukkig en wil hij Mike bedanken.

Er werd in de UK een tsunami aan Roemenen verwacht, in Nederland eveneens. Er kwamen er in totaal… 21.

Dertig jaar vriendschap in beeld.

Heftig: de 12-jarige Taylor schreef een brief aan haar 22-jarige zelf. Maar zo oud werd ze niet (via @ieks).

Bill Murray en Sofia Coppola, op de set van Lost in Translation (2003).

Soms komt inspiratie uit onverwachte hoek. Arnon Grunbergs voetnoot in de Volkskrant vandaag gaat over het fenomeen IBAN. Maar zijn stukje begint met Stefan Zweig, wiens Schaaknovelle (1941) ik momenteel toevallig aan het lezen ben.

Een vriend van mij schreef een boek over de ook door mij bewonderde Oostenrijkse schrijver Stefan Zweig. Hij vertelde hoe Zweig in de jaren dertig verzuchtte dat Europa zelfmoord aan het plegen was. Deze zelfmoordpoging duurde van 1914 tot 1945, daarna begon het post-suïcidale Europa.

Aan Zweig dacht Grunberg, toen hij een column las van Marc Chavannes afgelopen zaterdag in NRC Handelsblad. Hij vervolgt:

Andermaal werd de EU ten grave gedragen, dit keer omdat we een IBAN-nummer moeten invullen. Die onderdrukkers in Brussel, ze laten ons een IBAN-nummer invullen als we geld willen overmaken. Je mag niet meer wijzen op de gruwelen van het verleden om de EU te rechtvaardigen. Mij bekruipt echter het gevoel dat sommige mensen, onder wie veel intellectuelen, niet kunnen wachten tot Europa weer een zelfmoordpoging doet. Ook de Eerste Wereldoorlog werd zoals bekend aanvankelijk door intellectuelen en kunstenaars als Max Liebermann, Thomas Mann en Max Reinhardt toegejuicht.

Thomas Mann; van hem wil ik Tonio Kröger (1903) herlezen. Direct na Zweig, neem ik mij voor. En daarna leer ik mijn IBAN uit mijn hoofd.